Ahmaud Arbery. Deze jonge Amerikaan werd op klaarlichte dag neergeschoten tijdens het joggen. Oh ja, een Afro-Amerikaanse jongen van kleur. Want dat is uiteindelijk wat hem het leven kostte. Mijn hart breekt. Na het lezen van verschillende artikelen zet het verdriet zich om in onmacht. De daders, vader en zoon McMichael, liepen tot vorige week namelijk nog gewoon vrij rond. De McMichaels dachten dat de jogger de dader van een reeks gepleegde inbraken was. Geen arrestatie, geen proces en geen straf, want hé ze ‘dachten’ dat hij een inbreker was. Welkom in Amerika.
Ahmaud Arbery
Het meest ernstige is dat de schietpartij niet heeft gisteren plaatsgevonden, maar al bijna drie maanden geleden. Het misdrijf in Georgia vond namelijk al plaats op 23 februari 2020. Begin vorige week ging de video van het genadeschot viral en daardoor kreeg het media aandacht. De schutters liepen al die tijd nog vrij rond. Dit ondanks het feit dat bij iedereen bekend was wie er verantwoordelijk was voor de dood van de jonge jogger. Stel je voor dat je broer, zoon of vriend zonder reden wordt doodgeschoten tijdens een rondje joggen én dat de daders niet opgepakt worden. Ik krijg hier oprecht kippenvel van.
Op de beelden van de video is te zien hoe Ahmaud Arbery in gevecht raakt met Travis McMichael, de eerste dader. Vervolgens is te zien hoe zijn vader, Gregory McMichael, de trekker overhaalt en Arbery neerschiet. Volgens het verhaal van de McMichaels viel de 25 jarige jogger de jonge McMicheal aan en hebben zij vervolgens gehandeld uit ‘zelfverdediging’. De vader, Gregory, heeft vroeger bij de politie gezeten en daarom zitten er allerlei kronkels in het vervolgproces. Het is alles behalve transparant verlopen en het ruikt zelfs naar corruptie. Het was in ieder geval genoeg om nader onderzoek te schrappen en geen proces op te starten. Nadat de video viral ging, heeft het GBI (een onderzoeksbureau uit Georgia) besloten dat zowel vader als zoon McMichael opgepakt moesten worden. Dit gebeurde vorige week vrijdag. De rol van de de filmer, William Roddie Bryan, wordt momenteel nog nader onderzocht.
Breaking: Vandaag, 18 mei 2020, is bekend gemaakt dat zowel William Roddie Bryan (de filmer) als vader en zoon McMichael de jogger maar liefst vier minuten lang hebben achtervolgt. Ahmaud Arbery heeft letterlijk vier minuten moeten rennen voor zijn leven.
De zaak symboliseert vier grote maatschappelijke problemen in de Amerikaanse samenleving. Het eerste probleem is het niet-werkende rechtssysteem. Ik wil hier graag veel aandacht aan besteden, dus hierover komt binnenkort een artikel online. De andere drie onderwerpen, wapengeweld, politiegeweld en white privilege, licht ik hieronder graag nader toe.
Wapengeweld
In Amerika is het legaal om een wapen in bezit te hebben, mits je een vergunning hebt. Vader en zoon McMichael hadden zo’n vergunning. In Amerika zijn er winkels die wapens verkopen. Het is dus niet moeilijk om eraan te komen en veel Amerikanen bezitten er één. Wapengeweld is dan ook een groot probleem in de Amerikaanse samenleving. Uit de cijfers van Gun Violence Archive blijkt dat er in 2019 gemiddeld 152 schietincidenten per dag waren en dat er gemiddeld 40 mensen per dag stierven aan de gevolgen van wapengeweld. Per dag verlaten 40 mensen het leven, waarbij zij broers, zussen, moeder, vaders, kinderen, vrienden en geliefden achterlaten met een hoop verdriet.
Opvallend is dat Afro-Amerikaanse mannen vaker het slachtoffer zijn van schietpartijen. Uit onderzoek van het Violence Policy Centre blijkt dat 51% van de slachtoffers zwart was. Dit is een shockerend hoog percentage, aangezien zij maar 13% van de gehele populatie vormen.
Politiegeweld
De politie heeft een opvallende rol in de Amerikaanse samenleving. Zij zouden alle Amerikanen moeten beschermen van al het geweld, maar er is weinig vertrouwen in de nationale politie. Voornamelijk vanuit de Afro-Amerikaanse gemeenschap is er weinig vertrouwen in de politie. We kunnen het feit dat Gregory McMichael een ex-police officer was ook niet achterwegen laten. Jonge, zwarte Amerikaanse mannen namelijk vaak, heel vaak, het slachtoffer van politiegeweld. Een onderzoek uit 2018 toont aan dat het zelfs een van de voornaamste doodsoorzaken van deze groep is. Maar liefst 1 op 1000 Afro-Amerikaanse mannen lopen het risico om doodgeschoten te worden door de politie. In de leeftijd van 20 tot 35 jaar ligt dit getal zelfs hoger. De kans om doodgeschoten te worden door de politie is groter, dan de kans dat ze een winnend kraslot kopen, volgens socioloog Franks Edwards die het onderzoek leidde.
En blijkbaar kan dit allemaal zonder gevolgen, want 99% van de verantwoordelijke politieagenten zijn niet aangeklaagd en hebben geen straf gekregen. Dit alles heeft het vertrouwen in de politie doen verdwijnen. Het systeem is stuk en kan, denk ik, niet meer gelijmd worden. Het wordt tijd voor verandering. Vervanging. Tijd voor iets nieuws.
White privilege
Had Ahmoud Arbery nog geleefd als hij wit was? Het antwoord op deze vraag is ‘ja’ en dat weten we allemaal. Het is schrijnend om te zien dat in een land als Amerika, racisme zo’n diepgeworteld probleem is in de maatschappij. Ik vraag me dan ook af: wat als er geen video was, zouden de daders dan ooit opgepakt zijn? Zou de familie van Arbery überhaupt een kans op een eerlijk proces gehad hebben?
Deze tragische gebeurtenis laat zien dat white privilege een groot probleem is. Helemaal omdat het nog niet erkend wordt. Dit probleem speelt niet alleen in Amerika, maar ook in Nederland. White privilege zijn voorrechten die je als mens met een witte huid automatisch gekregen hebt. Ik merk dat veel mensen in de verdedigingsmodus schieten als dit onderwerp ter sprake komt. Het voelt vaak als een aanval, als een verwijt. Maar we moeten er juist over praten: het gesprek moet geopend worden. Het moet erkend worden, want alleen dan is er ruimte voor verandering. Daarnaast wil ik graag benadrukken dat white privilege niet zegt dat mensen met een witte huid een easy leven hebben en dat zij niet struggelen. Verre van. White privilege zegt alleen dat jouw leven niet moeilijker is gemaakt door de hoeveelheid pigment die jij hebt.
That’s all
Kennis is zo ontzettend belangrijk in het proces om racisme uit de wereld te bannen. Mensen moeten weten wat er gebeurt en wat de geschiedenis van racisme is. Ik ben zelf van Nederlandse komaf en ik ervaar de struggles niet zelf. Dit wil ik ook echt niet zeggen met dit artikel. Ik wil alleen mensen bewust maken van ongelijkheid in de wereld anno 2020. Ik wil mensen hun ogen openen voor wat er gebeurt. That’s all.
Héél veel liefde, Yaika